nieuws

Bedreigde wereld

Ik hoor de laatste tijd steeds vaker mensen die denken dat het met de wereld helemaal fout loopt.
Dat is ook wel begrijpelijk na de hete zomer van 2014 met vreselijke gebeurtenissen in Syrië en Irak en Oekraïne en Nigeria, en nog een heleboel andere plaatsen. Het ene was nog niet gebeurd of het andere volgde het al op. En blijven we hier buiten schot? Of moeten we ook in ons veilige vaderland met aanslagen rekenen?
Soms lijkt het heel klein en onbenullig waar je dan als kerk mee bezig bent. Een dienst, nog eens een dienst, iets voor de kinderen, een bijbelkring, een gesprek. Maakt dat nou wat uit?
Toch denk ik dat die kleine dingen van onschatbaar belang zijn. Mensen die oog hebben voor elkaar, mensen die elkaar helpen, soms praktisch en soms met een luisterend oor. Ons leven speelt zich voor het grootste deel af op het gewone alledaagse niveau. Dat is waar mensen worden gevormd en waar ze de kaders ontvangen om ook als alles om je heen in brand staat toch overeind te blijven.
We weten inderdaad niet waar het met de wereld naar toe gaat en of het hier altijd zo rustig en welvarend zal blijven. Maar ik weet wel dat wat er verder ook komt, we in de hand van God zijn. En dat we elkaar daarmee mogen bemoedigen: kijk omhoog, er is meer dan je in de krant leest of op het journaal ziet. God is bezig met het uitwerken van zijn plannen. Zijn koninkrijk komt eraan. En jij en ik mogen daar deel van uit maken.
We worden geroepen, gevormd en toegerust om in de wereld verschil te maken. Ieder op zijn of haar kleine (of soms grote) stukje. Daar wil de kerk je bij helpen. Roeping, vorming, toerusting, zending. Het zijn de elementen van discipelschap. Je wordt in de navolging van Jezus als het goed is radicaal veranderd. Je wordt (anders dan de vrouw van Lot) gemaakt tot zout, dat uitgestrooid wordt in 1000 verschillende situaties. Je wordt licht dat schijnt in een donkere wereld.

Dick Westerkamp